ေန႕ရက္ေတြရဲ႕ အိပ္မက္တို

အင္း း း . . . အကိုေရ ေရးးရမွာကေတာ႕ ကိုယ္႕ေပါင္ကိုယ္ လွန္ေထာင္းရမဲ႕ပံုပဲ အပာဲ :P

ေရးးဆိုေတာ႕လည္း ေရးၿပီဗ်ာ - - -

အၿမင္ကတ္တာဆိုေတာ႕ ၾကည္႕မရတာေပါ႔ေနာ္ ။ ၾကည္႕မရတဲ႕လူေတြကေတာ႕ အမ်ားသားဗ်။

ပထမဆံုး ပတ္၀န္းက်င္က ေဘးလူေတြအၿမင္ကတ္တာကို ေၿပာၿပမယ္။

ငယ္ငယ္ကတည္းးက ကၽြန္ေတာ္က သူမ်ားေတြေၿပာသလိုဆို ဆိုးတယ္ေပါ႔ဗ်ာ။ ဆိုးတဲ႕ပံုကလည္း သူမ်ားကိုဒုကၡ လိုက္ေပးေနတာေတာ႕မပာုတ္ဘူးဗ်။ ကိုယ္လုပ္ခ်င္ရာ ကိုယ္လုပ္တာေပါ႔။ ဒါဆိုဒါပဲ ရွင္းးရွင္းေၿပာရရင္ တေဇာက္ကန္သမားေပါ႔ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ခ်မ္းသာသလို ေနတာပဲေပါ႔။
ဒါေပမယ္႕ ေဘးလူကို ဂရုစိုက္တဲ႕ပံုမ်ဳိးေတြ ၿဖစ္ေနသလိုဆိုေတာ႕ လူၿမင္ကတ္ခံရတာေပါ႔။

ကၽြန္ေတာ္မွာကလည္း အက်င္႕တခုရွိတယ္ဗ်။ လူတေယာက္ကို ေတြ႕တာနဲ႕ခင္ၿပီဆို တအားခင္ေတာ႕တာ။
ကိုယ္မခင္တဲ႕လူဆိုရင္ လည္းးသူနဲ႕ပတ္သက္တာ တခုမွ လွည္႕ၾကည္႕ေလ႕မရွိဘူး။ အဲ႕ေတာ႕ဗ်ာ
ခင္တဲ႕လူေတြကေတာ႕ ပိုခင္တယ္ေပါ႔။ မခင္တဲ႕လူေတြကေတာ႕ အပာဲ ၾကည္႕မရတဲ႕အဆင္႕ကိုေရာက္သြားတာေပါ႔ဗ်ာ။

ေနာက္တခုက သူငယ္ခ်င္းေတြ အၿမင္ကတ္တဲ႕ကိစၥ

ကၽြန္ေတာ္က အေတြးမ်ားတယ္ဗ်။လမ္းေလွ်ာက္ေနရင္းလည္းေတြးခ်င္ေတြးေနတာ။ လမ္းသြားးရင္းး သူငယ္ခ်င္းတေယာက္နဲ႕ ေတြ႕ရင္ ၿမင္ခ်င္မွၿမင္တာ။ ကုိယ္ၿမင္တဲ႕အခ်ိန္မွာ နုတ္ဆက္မလို႕ လုပ္တုန္းးသူငယ္ခ်င္းက စိတ္ဆိုးေနၿပီ။ ေတြ႕တာေတာင္ နုတ္မဆက္လို႕တဲ႕။
ေမ႕တတ္တာကလည္း ႏွစ္ေယာက္မရွိ။ မေတြ႕တာၾကာတဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြဘာေတြ လမ္းမွာေတြ႕လို႕ကေတာ႕ နုတ္ဆက္ရင္းး
စဥ္းစားစမ္းပဲ နာမည္ကို။ နာမည္ေၿပာင္ ေတြေလာက္ပဲ မွတ္မိတာ အဲ႕ဒါေတာင္မနည္း စဥ္းစားရတာ။

လိုရင္းေၿပာရရင္သူငယ္ခ်င္း အခ်င္းခ်င္းေတာင္ သိပ္ၾကည္႕မရဘူးဆိုၿပီး အေၿပာခံရတာ ခဏခဏ ပဲ။

ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ႏွာထားကေတာ႕ ၿပံဳးၿပံဳးးရႊင္ရႊင္ေနရင္လူခ်စ္လူခင္ေပါမယ္႕ မ်က္ႏွာပါ။ (အပာဲ ၾကံဳတုန္းးေလးးကိုယ္႕ဘက္ကုိယ္နည္းနည္းေတာ႕ယက္မယ္ ဗ်ာ)
ဒါေပမယ္႕ အၿမဲလိုလို မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ေနတတ္ေတာ႕လည္း လူခ်စ္လူခင္ေတာ႕ ေပါမလာဘူးး။
အၿမင္ကတ္တဲ႕လူေတာ႕မ်ားလာတယ္။

ေက်ာင္းသားဘ၀တုန္းကေတာ႕ အၿမင္ကတ္တဲ႕လူသိပ္မ်ားပါဘူးဗ်ာ။ ဆယ္တန္းေနာက္ဆံုးေက်ာင္းတတ္ရတဲ႕ေန႕ ၿပန္ေတာ႕
ရွိသမွ် သူငယ္ခ်င္းေတြအကုန္လာၾကိဳ ရတာပဲၾကည္႕။ ( အၿမင္ကတ္တဲ႕ အဆင္႕ကိုေက်ာ္လို႕ ရိုက္ခ်င္တဲ႕လူေတြ အဲ႕ေလာက္မ်ားတာ )

ပာီးး ေၿပာရင္းးေၿပာရင္းးနဲ႕ အကုန္ေပၚေတာ႕မွာပဲ ။

ဒီေလာက္နဲ႕ပဲ ေတာ္ၿပီဗ်ာ။ ဆက္ေၿပာရင္ ဖတ္ေနတဲ႕လူေတြပါ အၿမင္ကတ္ကုန္အံုးမယ္။